➜ Ile vongoli zamówić?
Jedna siateczka to dobra ilość dla dwóch osób (vongole duszone w winie z bagietką) lub dla czterech osób (spaghetti alle vongole).

➜ Jak przechowywać vongole?
Vongole w momencie kupna są żywe i w takim stanie powinny pozostać do momentu przyrządzenia. Należy umieścić je w lodówce przykryte wilgotnym ręcznikiem papierowym. Uprzedzamy pytanie: tak, można namoczyć je w lekko osolonej wodzie na godzinkę lub klika przed przyrządzeniem, ale nie jest to konieczne ponieważ są wolne od piasku. Woda powinna być źródlana, a sól morska i nierafinowana, bez dodatków. Tak przygotowana „odtworzona woda morska” powinna zakrywać małże na nie więcej niż 1 cm. Jeśli woda będzie im odpowiadała wysuną syfony i będą tryskać wodą. Ostrzegamy, że nie zawsze mają na to ochotę.

➜ Jak długo można je przechowywać?
Polecamy spożyć je w 4-5 dni od zakupu. Vongole nadają się do spożycia tak długo, jak długo pozostają żywe (czyli posiadają zdolność zamykania muszli).

➜ Jak mrozić?
Nie polecamy mrożenia vongoli ani żadnych innych małży.

➜ Co należy zrobić przed przyrządzeniem vongoli?
Polecamy powąchać siateczkę. Jeśli pachnie morzem, wszystkie małże będą żywe. Jeśli pachnie czymś więcej, oznacza to, że może być klika martwych (otwartych) egzemplarzy które trzeba usunąć. Można wsypać je do zlewu i tam przejrzeć – jeśli takie się znajdą, należy je odrzucić. Następnie wystarczy opłukać pozostałe na sicie i osuszyć. Osuszenie jest ważne w przypadku gotowania sosów, bo vongole mają w sobie sporo morskiej wody i mogą sos bardzo rozcieńczyć. Długie gotowanie to niestety nie ratunek – spowoduje odparowanie wody, ale mięso małży straci na delikatności.

➜ PROSTO… I SZYBKO!

Spaghetti alle vongole, klasyk! Spaghetti gotuj al dente (zazwyczaj 11 min). 5 min przed upłynięciem czasu czas, do szerokiego rondla na kilka łyżek oliwy wrzuć: czosnek (przeciśnięty lub plasterki), trochę papryczki chilli drobno posiekanej, trochę (nie za dużo) posiekanych pomidorów bez skórek (mogą być koktajlowe) i mieszaj chwilę aż czosnek się zarumieni. Następnie dodaj osuszone muszle i wlej ulubione białe wino, jakiś spory kieliszek (lub dwa!). Zamieszaj, zwiększ gaz na maksymalny i zakryj garnek na jakieś 3-4 min. Co chwilę potrząsaj, ciepło musi dostać się do wszystkich małży, dzięki temu się otworzą. Zajrzyj, jeśli się otworzyły sos jest gotowy. Odcedź makaron, dodaj go do rondla z małżami, skrop jeszcze oliwą, dodaj posiekaną natkę pietruszki i mieszaj jakąś minutę lub dwie. Chcemy aby makaron wchłonął część sosu. Podaj gorący, parujący makaron! Et voilà!
RADA: przygotuj mise-en-place. Gotowanie trwa bardzo krótko i trzeba mieć podzielną uwagę. Możesz poprosić kogoś o pomoc z makaronem, gdy będziesz pilnował(a) muszli. Wcześniej nakryj stół, przygotuj pokrojone składniki, osusz vongole na ociekaczu lub ręcznikiem papierowym (im mniej wody w rondlu tym lepiej). Zapomnij o soli, vongole są słone, wyleje się z nich sporo morskiej wody.

➜ NIEOCZYWIŚCIE

Clams chowder czyli kremowa zupa ze śmietaną i małżami to dobry pomysł na odstawienie makaronu, który z vongolami najczęściej się kojarzy. Można też przyrządzić portugalski xarém / xerém de amêijoas, gęsty na krem na bazie wywaru z vongoli i semoliny kukurydzianej. Filmików w internecie nie brakuje.

➜ TEGO NIE RÓB

Gotowanie vongoli w wodzie to najlepsza metoda aby pozbyć się całego smaku. Większość smaku wypłynie bowiem do wody którą wylejesz. Co innego, jeśli ugotujesz je w niewielkiej ilości wody/bulionu i pozostawisz płyn z gotowania jako bazę do zupy/sosu.

Nasze małże dywanowe pochodzą z najczystszych wód całej Europy! Są to mięczaki o praktycznie zerowej zawartości tłuszczów i wysokiej zawartości łatwo-przyswajalnego białka.

Wartość odżywcza części jadalnej surowego produktu w 100g*:

*Dane pochodzą z Portugalskiej Platformy Informacji Żywnościowej, programu koordynowanego przez Krajowy Instytut Zdrowia, jednostkę Portugalskiego Ministerstwa Zdrowia.

➜ Vongole to nazwa zwyczajowa wywodząca się z włoskiego. Nazwy tej używa się w odniesieniu do małży z rodziny Veneridae, zwanej czasami po polsku „małżami wenus”.

➜ Vongole, wbrew obiegowej opinii nie są skorupiakami. Zaliczają się do mięczaków, podobnie jak wszystkie inne małże oraz ośmiornice, kalmary i mątwy.

➜ Kupując vongole należy upewnić się, że są żywe. Martwe mule mogą spowodować nieprzyjemne w skutkach zatrucia pokarmowe. Jeśli muszle są rozchylone, należy nimi postukać w coś twardego (np. blat), i poczekać aż się zamkną. Jeśli się nie zamkną, należy je odrzucić.

➜ Na etykiecie vongoli (a także każdych innych małży), znajduje się informacja o dacie wyciągnięcia z wody/pakowania. Nasze małże trafiają w ręce klientów dzień po wyjęciu z wody. Jeśli data jest sprzed kilku dni, warto dobrze się przyjrzeć mulom i sprawdzić ich zapach. Nieprzyjemny oznacza postępujący rozkład martwych małży.

➜ Zgodnie z regulacjami UE etykieta małży nie musi zawierać daty ważności produktu, nasze vongole jej nie posiadają. Małże będą tak długo przydatne do spożycia, jak długo pozostaną żywe (zamknięte). Nawet jeżeli data ważności występuje, nie gwarantuje ona, że małże pozostaną żywe do ostatniego dnia terminu. Odpowiednie przechowywanie jest niezwykle istotne (odpowiednia temperatura i higiena).

➜ W wodach Europy występuje kilkanaście gatunków vongoli. Najpopularniejszym z nich jest szybko-rosnący i szybko się rozprzestrzeniający małż filipiński. Nasz małż dywanowy to dziś bardzo rzadki, i bardzo pożądany gatunek.

➜ Małże dywanowe bardzo trudno odróżnić od małży filipińskich na podstawie samego wyglądu. Pomocne są faktura i kolor muszli, oraz kolor mięsa samego małża.

➜ Małże to nazwa gromady w skład której wchodzą vongole i wiele innych gatunków, jak np. ostrygi, sercówki, mule, przegrzebki czy słodkowodne szczeżuje. Dlatego wszystkie vongole to małże, ale nie wszystkie małże to vongole.

➜ Wprowadzanie małży do handlu to proces obwarowany wieloma ograniczeniami. W każdym kraju UE który produkuje małże, funkcjonują jednostki badawcze stale monitorujące jakość wody, przede wszystkim zagrożenia mikrobiologiczne (np. mikroalgi produkujące neurotoksyny). Małże cechuje zdolność bioakumulacji czyli kumulowania różnych (także szkodliwych) substancji w swoich tkankach. Dlatego nie należy zbierać małży samodzielnie, chyba że ma się pewność, że małże z danego obszaru i w danym momencie, wolne są od toksyn i innych substancji szkodliwych dla zdrowia. Małże mają też ograniczone możliwości przemieszczania się, dlatego nie są w stanie uciec z miejsca gdzie mogło dojść do skażenia.